Pierwsza konferencja prasowa Fundacji „Smoleńsk 2010”, powołanej w celu zebrania środków na produkcję filmu o katastrofie tupolewa 10 kwietnia 2010 r., odbywała się w cieniu tragedii Remigiusza Musia, nawigatora jaka 40, który był jednym z najważniejszych świadków smoleńskiego śledztwa. W tym czasie trwał jego pogrzeb.
A z „Rzeczpospolitej” doszły wieści o zwolnieniu dziennikarza i jego redakcyjnych zwierzchników, którzy zdecydowali się na wydrukowanie w gazecie informacji na temat obecności śladów trotylu i nitrogliceryny na szczątkach rozbitej maszyny.
- Katastrofa smoleńska skrywa mroczną tajemnicę. Niemal każdego dnia pokazuje jednak swoje oblicze we wciąż nowych dowodach. Dojdziemy prawdy, mimo że nazywa się nas pogardliwie smoleńską sektą i próbuje zastraszyć - obiecuje reżyser Antoni Krauze. Opowiadał, jakim dramatycznym dla niego przeżyciem była tragiczna wiadomość z sobotniego poranka 10 kwietnia 2010 r. Był wówczas w trakcie intensywnej pracy nad ukończeniem „Czarnego czwartku”, filmu o wydarzeniach na Wybrzeżu z grudnia 1970 r., który miał być ostatnim filmem w jego artystycznej karierze. Uznał jednak natychmiast, że musi powstać film o smoleńskiej tragedii, bo to był dramat Rzeczypospolitej. - Zorientowałem się potem, że nawet stewardesy i piloci mają piękne życiorysy, np. w harcerstwie. Tam zginął kwiat polskiej inteligencji. Determinacji dodał fakt, że ta katastrofa nie znalazła właściwego odzewu u naszych władz, organów śledczych, a nawet u naszych sojuszników. Wszystko jest tak podobne do wydarzeń z roku 1940, że śmiało można to nazwać Katyniem 2 - mówi Krauze.
Dla ludzi, którzy utworzyli fundację, jest oczywiste, że ten film musi powstać. Trzeba dotrzeć do prawdy o tym, co się wydarzyło w smoleńskim lesie 10 kwietnia 2010 r. - Jest duża szansa, że film „Smoleńsk” zacznę kręcić już wiosną przyszłego roku - mówi reżyser. Premiera odbyłaby się 10 kwietnia 2014 r.
Prezes fundacji Tomasz Miernowski na konferencji stwierdził: - Powiadają, że najważniejsze są banki i gospodarka. Nieprawda, najważniejsza bitwa cywilizacyjna XXI wieku toczy się o kulturę. My tę bitwę przegrywamy przez różne zaniedbania. Za antykulturą, kulturą kłamstwa stoją potężne koncerny. Ona jest rozgrywana przemysłowo. My się przeciwko temu próbujemy przeciwstawić takim właśnie filmem, prawdziwym.
Twórcy wiedzą, że nie mogą liczyć na finansowe wsparcie instytucji wspierających sztukę. Co do formuły, to inspiracją dla Krauzego był nie tylko film Andrzeja Wajdy „Człowiek z marmuru”, ale również „Obywatel Kane” Orsona Wellesa z 1941 r. i film o prywatnym śledztwie w sprawie zabicia prezydenta Kennedy’ego „JFK” Oliviera Stone’a. - W naszym filmie prywatne śledztwo jest, w moim przekonaniu, w pełni uzasadnione. Przecież cały czas mamy do czynienia z jednym, totalnym kłamstwem smoleńskim i próbą wyciszenia tego tematu. Dlatego celem fundacji jest powołanie pospolitego ruszenia obywateli. Jeżeli milion ludzi da po 10 zł, to ten film zrobimy - zapewnił producent. Informacje o kontach, na które można wpłacać pieniądze, zawarte są na uruchomionej już stronie internetowej: www.smolensk2010.pl. Są środowiska patriotyczne, które wręcz wymuszają realizację tego filmu. Twórcy czują duże wsparcie, ale i ciężar odpowiedzialności.
- To będzie filmowe śledztwo o smoleńskiej tragedii i osobie prezydenta Lecha Kaczyńskiego. Dlatego film musi być niezwykły. Nie może być jakąś tam produkcją - tłumaczy Krauze. Zobaczymy na ekranie również „tragedię posmoleńską”, to wszystko, co działo się pod Pałacem Prezydenckim, a także w kraju, gdy opinii publicznej „wrzucano” fałszywe informacje. Scenarzyście Marcinowi Wolskiemu i Krauzemu zależy, by gwarantował rzecz nietuzinkową. Chodzi przecież także o to, by prawda o Smoleńsku poprzez ten film trafiła do ludzi w innych krajach, gdzie dotąd obowiązuje wersja raportu Anodiny o błędach polskich pilotów i naciskach, jakim byli poddawani przez wojskowych zwierzchników. Rekonstrukcja smoleńskiej prawdy będzie jak najbardziej wierna, oparta na dowodach, jakie udało się ustalić ekspertom komisji parlamentarnej ds. zbadania tego wypadku.
„Nie masz nic ukrytego, co by nie miało być ujawnione, ani też tajemnego, o czym by się dowiedzieć nie miano. Albowiem co mówiliście w mroku, w świetle powiedziane będzie, i coście do ucha szeptali w komnacie, na dachach ogłoszone będzie” (por. Łk 12, 2-3). Tymi słowami, odczytanymi z Ewangelii według św. Łukasza, Antoni Krauze zakończył konferencję.
