Papież przypomniał, że bł. José Gregorio Hernández Cisneros urodził się w 1864 roku, a wiary nauczyła go matka. Jego życie ukierunkowało miłosierdzie. Został lekarzem, profesorem uniwersytetu i naukowcem. Był znany jako „lekarz ubogich”, w których widział Jezusa. Był człowiekiem pokornym, życzliwym i ochotnym. Jednocześnie poruszało go pragnienie życia w służbie Bogu i bliźniemu. Chciał poświęcić swe życie Bogu jako kapłan i zakonnik, ale ze względu na słabość fizyczną nie było to możliwe. Zrozumiał wówczas, że poprzez opiekę nad chorymi będzie realizował wolę Bożą.

Franciszek wskazał, że źródłem entuzjazmu i gorliwości bł. José Gregorio była pewność łaski Bożej, i jako żebrzący Boga troszczył się o żebrzących na ulicach. Natomiast źródłem siły była zażyłość z Bogiem, był on bowiem człowiekiem modlitwy.

„Będąc w kontakcie z Jezusem, który ofiaruje się na ołtarzu za wszystkich, José Gregorio poczuł się wezwany do ofiarowania swojego życia w intencji pokoju” – podkreślił Ojciec Święty. Przypomniał, że złożył siebie w ofierze dla pokoju w Europie. Ta ofiara została przyjęta przez Boga, kiedy 29 czerwca 1919 r., wkrótce po tym, gdy dowiedział się, że został podpisany traktat wersalski został potrącany przez samochód. Zmarł w szpitalu. „W ten sposób kończy się jego ziemska wędrówka, na drodze, podczas pełnienia dzieła miłosierdzia, i w szpitalu, gdzie uczynił ze swojej pracy arcydzieło dobra” – zaznaczył papież.

Franciszek zachęcił do zastanowienia się nad tym, jak podchodzimy do ubogich, a także nad naszym zaangażowaniem w wielkie kwestie społeczne, ekonomiczne i polityczne dnia dzisiejszego. Zaznaczył, że chrześcijanin powołany jest przede wszystkim do modlitwy, a następnie do angażowania się w krzewienie dobra, w budowanie pokoju i sprawiedliwości w prawdzie. „To także jest gorliwością apostolską, to jest głoszenie Ewangelii” – stwierdził Ojciec Święty na zakończenie swej katechezy.