Po niespełna miesięcznej przerwie w auli Wyższego Seminarium Duchownego w Łodzi odbyła się kolejna sesja IV Synodu Archidiecezji Łódzkiej.

Wprowadzając w kolejną – grudniową - sesję synodalną metropolita łódzki odniósł się do Synodu trwającego w Kościele Powszechnym. - Niedawno Ojciec Święty Franciszek ogłosił Konstytucję Apostolską reformującą kurię rzymską, która pokazuje tę instytucję nie tylko jako pomoc dla Ojca Świętego, ale i pomoc dla poszczególnych episkopatów. Idea jest taka, że kiedy się pojawiają w Rzymie Kościoły partykularne, to współpracownicy Ojca Świętego mają im pomagać rozwiązywać ich problemy - ta nowa struktura ma służyć misji. W dokumencie tym pojawiła się zmiana – sformułowanie „synod biskupów” zostało zastąpione pojęciem „synod”. Jednym z „narzędzi” Kurii Rzymskiej nie jest już synod biskupów, ale synod całego ludu Bożego. Sam synod jest instytucją, do której jest zaproszony cały Kościół. Jest jakaś interakcja pomiędzy synodem, który przeżywamy, a tym który odbywa się w Kościele powszechnym – zauważył abp Ryś.

Metropolita łódzki zwrócił uwagę na to, że kolejnym etapem synodu powszechnego będzie synod kontynentalny, do którego przygotowano dokument jaki powstał ze 112 syntez krajowych na 114 episkopatów, które przesłały swoje głosy. To nie jest dokument nauczający, ale dokumentuje słuchanie Kościoła na całym świecie – zauważył duchowny.

Zasady synodalne wg Ojca Świętego Franciszka:

Nikogo nie wykluczyć z rozmowy – do tego niewykluczenia nawiązuje tytuł dokumentu – „powiększ przestrzeń swojego namiotu”.

Eucharystia – Ona w istotny sposób nas zbiera, bo żyjemy w świecie, w którym co raz mniej rozumiemy znaczenie znaków, bo nie mamy intuicji przenikania przez znaki.

Kościół jest misyjny – synodalne nawrócenie pastoralne – potrzebujemy wyjść do misji, nie wystarczy konserwacja tego co już jest!

Jeśli się decydujemy na proces synodalny, to decydujemy się na wzajemne i wspólne słuchanie Ducha Świętego, a nie manipulowanie Nim.

Omawiana dziś synteza – jak wskazują zgodnie autorzy testu - nie jest nauczaniem jaki ma być Kościół, ale jest to próba spisania tego, jak my się widzimy jako Kościół, jak my patrzymy na siebie jako wspólnotę Kościoła lokalnego.

Profesor Kaja Kaźmierska wprowadzając do dyskusji na temat drugiej części dokumentu końcowego zatytułowanego – „Autoportret Kościoła - Archidiecezja Łódzka”- wskazała na to, że dużym problemem we wspólnocie Kościoła lokalnego jest: bierność – brak aktywności, brak zaufania do siebie nawzajem, brak łączności pomiędzy diecezją, a parafią. Zauważalny jest brak utożsamiania się wiernych z Kościołem na poziomie diecezji, a księży na poziomie dekanatu, co wybrzmiało bardzo mocno w ankietach synodalnych i głosach zaangażowanych w Synod - wskazała prof. Kaźmierska.

- Dołączyliśmy do tych dokumentów syntezę diecezjalną, żeby przypomnieć sobie syntezę diecezjalną, bo uważam, że ona powinna być integralnym aneksem do tego dokumentu. Synod powszechny pokazał nam to, czego nie ma w materiałach wcześniejszych – nie ma tematów misyjności i ekumenizmu. To pokazało nasze duże deficyty w tym zakresie. Kiedy opracowywane są programy duszpasterskie, one nie przekładają się na doświadczenie. Są momenty, że jest bardzo wiele wydarzeń, ale to się nie przekłada na doświadczenie ludzi. Działanie duszpasterskie, a doświadczenie wiary u wiernych - nad tym też należy się zastanowić – dodała prelegentka.

O proroctwie Izajasza wypełnionym w Jezusie Chrystusie, który nas posyła na żniwo, byśmy weszli w trud ludzi, którzy byli przed nami mówił arcybiskup Grzegorz Ryś do uczestników synodu podczas południowej Mszy św. w kaplicy seminaryjnej. - Eucharystia sprawia, że to Słowo wyraża się i jest skierowane bezpośrednio do nas – mówił hierarcha.

- Co jest przyczyną, że my płaczemy, że jesteśmy ślepi i głusi i nie owocujemy? Co jest przyczyną? – pytał metropolita łódzki odnosząc się do proroctwa Izajasza. - Według Izajasza przyczyną jest to, że mamy swoje złote i srebrne bożki. Można żyć od świątyni 10 metrów, ale w swoim życiu chodzić za różnymi idolami. Pierwszy cud jakiego Bóg musi dokonać to wyrzucić nam te idole precz z naszego domu. To musi zrobić Bóg, nikt inny. Jaki idol może dać plony? Jaki idol może przynieść deszcz na ziemię? To jest historia ludu Bożego za czasów Eliasza – zaznaczył kaznodzieja.

- Wtedy, kiedy nasze życie jest pełne bożków srebrnych i złotych - jakichkolwiek - to żyjąc w samym środku ziemi świętej jaką jest Kościół, żyjąc w świątyni, którą my sami tworzymy jako jej kamienie – Boga nie słyszymy, Boga nie widzimy i nie znamy dróg, a wszystko co jemy i pijemy to jest cierpienie – zawinione przez siebie samych! – tłumaczył abp Grzegorz.

- Wiemy, że ta obietnica- będziesz słyszał, będziesz widział, będziesz chodził prosto, będziesz widział owoce – jest objawiona w Jezusie Chrystusie. To On leczył wszystkie choroby, leczył wszystkie słabości. Całe to Słowo na Nim się wypełnia. Jezus nam daje jeść swoje Ciało. Jezus nam daje pić – posyła nam swego Ducha, który jest jak woda. Tak jest spełniona ta obietnica. Jezus potrzebuje nas, byśmy weszli w Jego misję! – zauważył abp Ryś. -

Pan nas posyła na żniwo, tzn. byśmy weszli w cały trud ludzi, którzy byli przed nami. Nic się od nas nie zaczyna, a przed nami są pokolenia ludzi, którymi się w piękny sposób posługiwał Pan Bóg, dlatego ważnym jest, że miedzy nami jest arcybiskup senior. My wchodzimy w żniwo z jego wielkiego siewu. Trzeba zobaczyć trud ludzi, którzy byli przed nami, nauczyć się i nie zmarnować go. Nauczyć się Kościoła, który tworzymy i dać temu ciąg dalszy! – zakończył metropolita.

Po zakończeniu liturgii odbyła się dalsza część dyskusji synodalnej.