11 marca zmarła jedna z zakonnic: 63-letnia s. M. Daria od Matki Bożego Ciała OCPA (Halina Pączkowska). Cierpiała także na choroby współistniejące. Uroczystości pogrzebowe odbędą się 13 marca br. w kościele parafialnym śś. Małgorzaty i Katarzyny w Kętach. O godz. 13.30 – Różaniec, o godz. 14.00 – Msza św. pogrzebowa.

Ks. Musiałek przyznał, że siostry przeżywają trudne chwile. „Większość sióstr jest chora na Covid-19 wraz z księdzem kapelanem. Posiłki są im dostarczane przez firmę cateringową. Wesprzyjmy siostry modlitwą i ofiarą” – zaapelował i zapowiedział, że w niedzielę, 14 marca br. przed kęckim kościołem pw. NSPJ będzie można złożyć ofiarę do puszek dla sióstr klarysek.

„Jesteśmy zamknięte do końca miesiąca, ale nic prócz zdrowia nam nie brakuje” – zapewniła s. Rafaela Rapacz OCPA, jedna z zakonnic w 19-osobowej wspólnocie sióstr. Siostry nie przerwały nieustającej modlitwy przed Najświętszym Sakramentem, zanoszonej dniem i nocą.

Zakon Sióstr Klarysek od Wieczystej Adoracji (OCPA) powstał w połowie XIX w. we Francji. Do jego powstania przyczyniło się dwoje fundatorów: ks. Jan Chrzciciel Heurlaut i Matka Maria od św. Klary (Wiktoria Józefina Bouillevaux). W 1866 roku do wspólnoty w Troyes wstąpiła Polka – Ludwika Morawska – Matka Maria od Krzyża. W 1871 roku przeszczepiła ona zakon Franciszkanek Najświętszego Sakramentu na ziemie polskie.

Obecnie na całym świecie istnieje około trzydziestu autonomicznych domów klarysek od Wieczystej Adoracji – m.in. we Francji, w Niemczech, w Austrii, Stanach Zjednoczonych, Indiach i Bangladeszu. W Polsce jest osiem takich domów: w Bydgoszczy, Elblągu, Hajnówce, Kętach, Kłodzku, Pniewach, Słupsku i Ząbkowicach Śląskich.

Do Kęt siostry przybyły w 1910 r. 6 lutego 1910 roku bp Anatol Nowak dokonał uroczystego wystawienia Najświętszego Sakramentu do kęckiego klasztoru. W 1999 roku bp Tadeusz Rakoczy ogłosił to miejsce lokalnym sanktuarium Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu.