W przeddzień uroczystości Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny miał miejsce na Jasnej Górze niezwykły koncert. Kilka tysięcy pielgrzymów śpiewało wraz z gwiazdami polskiej estrady ulubione piosenki św. Jana Pawła II. Wydarzenie, którego organizatorem była "Fundacja Niedziela.Instytu Mediów" pod honorowym patronatem abp Wacława Depo oraz tygodnika "Niedziela", już określa się mianem fenomenu.
Takiego entuzjazmu wiary, radości z bycia razem, choć w maseczkach, dawno na jasnogórskich błoniach nie widziano.
Poprosiliśmy o wypowiedzi znanych artystów, którzy występowali podczas tego wielkiego wydarzenia.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Pectus / Tomasz Szczepanik:
Przyjechałem na Jasną Górę z moimi braćmi, z którymi od dziecka śpiewam. Dlaczego tu jestem? Myślę, że odpowiedzią na to pytanie będzie podążanie za słowami św. Augustyna: kto śpiewa, dwa razy się modli. My artyści, twórcy, muzycy, którzy występują na scenie, śpiewem dajemy radość ludziom.
W 2005 r. miałem okazję i wielką radość zaśpiewać „Barkę” na placu św. Piotra w Watykanie, akurat w moje urodziny, i dziś też otwieramy ten koncert śpiewając ten wyjątkowy utwór, który Ojciec Święty sobie tak bardzo ukochał.
Osobiście najbardziej lubię te proste myśli św. Jana Pawła II. Jak widzę Ojca Świętego jak spaceruje po górach, kiedy mówi do młodych ludzi, „Nie bójcie się, idźcie do przodu z podniesionym czołem”. Papież bardzo lubił chodzić po górach, my także właśnie byliśmy w górach wysokich. Z braćmi bardzo lubimy chodzić po górach, czujemy tę nić powiązania z Karolem Wojtyłą, który umiłował naturę i piękno wokół nas. Taki wydawać by się mogło proste, błahe sprawy, a tak wielką siłę i moc sprawczą mają.
Filip Lato:
Koncertowanie na Jasnej Górze jest na pewno czymś wyjątkowym. To miejsce samo w sobie jest wyjątkowe, nie chodzi tylko o historię, chodzi o znaczenia dla Polaków.
Koncert to dla mnie w pewnym sensie podróż w głąb siebie, zwłaszcza tak jak podczas koncertu „Abba Ojcze”, gdzie nie śpiewamy piosenek o różnorodnych tematach, ale skupiamy się na Panu Bogu i Jemu poświęcamy ten koncert.
Reklama
Muzyka jest dla mnie niesamowitym medium, takim, które potrafi trafić prosto do duszy, przemówić prosto do emocji. Myślę, że to jest narzędzie, które dobrze nadaje się do celów przekazywania wartości.
Urodziłem się w czasach, w których Jan Paweł II był dla mnie pierwszym papieżem. Jest on dla mnie ogromnym autorytetem. (rozmawiała Anna Przewoźnik)
Sargis Davtyan:
Maryja, postać Matki Bożej bardzo do mnie osobiście przemawia. Bardzo lubię czcić Maryję, bardzo się cieszę, że mogę wziąć udział w takim koncercie. Czczenie Maryi wynika z wiary, którą mam od dziecka.
Nie miałem szansy osobiście poznać Jana Pawła II, gdyż mam 18 lat. Jestem z Armenii, jednak mieszkając w Polsce zauważam jak ważną postacią jest Jan Paweł II, jak wiele zrobił dla Polski, dla Polaków podczas tylu trudnych chwil.
Aleksandra Nykiel:
Koncert jest wyjątkowy, ponieważ śpiewać będziemy ulubione piosenki św. Jana Pawła II, który jest bardzo bliski mojemu sercu. Stał się on szczególnie bliski wtedy, kiedy miałam najtrudniejsze chwile, kiedy byłam chora. Wiara i święci są bardzo ważni w moim życiu. Koncert dedykuję św. Janowi Pawłowi II i wszystkim pielgrzymom, którzy są dziś z nami. Zaśpiewam utwór: „W drogę z nami wyrusz Panie”, jest to utwór bardzo związany z moim życiem i myślę, że z życiem każdego z nas. Bo każdy z nas doświadcza jakichś trudności w życiu, a wiara pomaga nam je przezwyciężać.
Niedawno ukazał się mój nowy utwór pt. „Tak samo kochamy”, który jest skierowany do osób niepełnosprawnych, gdyż ja też się z tą społecznością utożsamiam. Chcę tym utworem pokazać, że osoby niepełnosprawne kochają tak samo i nie powinno być żadnych barier pomiędzy tym.
Warto dziękować za życie, bo życie jest bardzo krótkie, a warto je dobrze przeżyć z Panem Bogiem.
Reklama
Vito Casetti:
Dla mnie Jasna Góra to jest specjalne miejsce. Czuję się tu cudownie, bezpiecznie.
Jestem związany z muzyką, ponieważ mój tata był pianistą i kompozytorem, od zawsze u nas w domu była muzyka. To piękne połączenie: Jasna Góra, muzyka i mój ukochany święty, Jan Paweł II. Ja wierzę w to, że kto śpiewa to dwa razy mocniej się modli. Poprzez śpiew możemy oddać dużo więcej emocji. Najbliższa dla mnie pieśń to „Abba Ojcze”. W 1991 r. Podczas Światowych Dni Młodzieży w Częstochowie, mieszkałem jeszcze we Włoszech, także nie mogłem być osobiście, ale bardzo tego pragnąłem. Śpiewałem ją we Włoszech, śpiewam teraz, jest fantastyczna. (rozmawiała Magda Nowak)
Dariusz Malejonek „Maleo”:
Dla mnie Jasna Góra jest bardzo ważna, zakon paulinów, dzięki którym tak naprawdę jestem dziś w Kościele, oni mi w tym pomogli, Matka Boża przez nich. To jest miejsce do którego wracam zawsze, gdy potrzebuję takiej duchowej mocy, umocnienia, kiedy potrzebuję pobyć sam na sam z Nią, z Maryją.
Problemem dla nas wszystkich jest to, że my traktujemy wiarę dzieląc życie na sacrum i profanum. W kościele raz na tydzień dajemy Mu tą godzinę czasu, a potem już idziemy w swój świat. Ten Pan Bóg gdzieś jest, ale już ta godzina poświęcona, to już pańszczyzna „odwalona, to już mamy nadzieję, że nam wszystko załatwi. A Bóg chce mieć z nami kontakt, chce mieć relację, taką miłosną. Chce nam cały czas dawać Siebie. Dawać pokój do głębi, dawać to, czego świat nie daje, a wręcz zabiera, kradnie cały czas, tą radość, pokój. Ja tego nie znajdę nigdzie indziej, zawsze tylko jakieś problemy znajduję w świecie. A to ukojenie i tą moc, wszystko to, co jest najpiękniejsze znajduję w Bogi. I On chce być w nas. Tak jak mówi św. Paweł, że jesteśmy świątyniami Ducha Świętego. Jak ten krzew winny, my mamy być tymi gałązkami, które cały czas sok winny czerpią non stop.
Reklama
To że mogę ciągle czuć się młody, to tak naprawdę zasługa Pana Boga. To, że mogę działać z młodymi ludźmi, że daje mi ten power, energię i zdrowie. Naprawdę mam za co Mu dziękować. Za rodzinę, za muzykę, za to wszystko jestem wdzięczny. Oczywiście za mało, bo zawsze mam jakieś swoje sprawy, które zabierają ten czas, który powinien być oddany Panu.
Bardzo ważne jest dziękczynienie za św. Jana Pawła II, za już wkrótce błogosławionego kard. Wyszyńskiego, którego właśnie w swoim życiu odkrywam, robię także projekt na jego temat. Bez kardynała Wyszyńskiego nie byłoby Jana Pawła II, o czym sam mówił. To są te filary naszego narodu. To są ludzie, bez których Polska, nie dźwignęłaby się z tej straszliwej niedoli. Z tych dwóch totalitaryzmów, wcześniej zabory. Myślę, że Ci ludzie byli takimi sternikami, którzy nas doprowadzili do wolności.
My żyjemy troszeczkę odrealnieni. Ponieważ mamy bardzo mało faktów i informacji z dalszych zakątków świata. Gdy włączamy telewizor, to tam media skupiają się na tym swoim takim małym „piekiełku” politycznym, a nie dają nam tego wszystkiego co dzieje się na całym świecie. Nie rozumiemy szerszego kontekstu, że my nie jesteśmy tutaj sami na tej ziemi. Że nasze problemy są też częścią problemów całego świata. A te problemy są bardzo poważne np. prześladowanie chrześcijan, na Bliskim Wschodzie, w krajach muzułmańskich. Aleppo wywarło na mnie niesamowite piękno, tego, że naprawdę mamy za co dziękować, że żyjemy w kraju w którym panuje pokój, a my sami tworzymy sobie jakieś piekło. Zamiast pokoju mamy hejt, który tworzymy sobie sami i który opanowuje ludzi.
Gdy patrzę na to co się dzieje w internecie, to jest jakaś wojna dwóch plemion. I to nakręcana przez jakieś naprawdę demoniczne siły. Gdy ludzie myślą, że walcząc z innymi ludźmi, nawet w dobrych intencjach, to pokonają może parę „pionków”, ale nie pokonają tego, kto za tym stoi. A za tym stoi demon. I św. Paweł pisze: my nie toczymy walki przeciwko krwi i ciału, czyli przeciwko ludziom, ale toczymy walki przeciwko duchowym zwierzchnościom tego świata. A na to jest tylko modlitwa i tylko z Panem Jezusem w łączności.
Mam nadzieję, że ten koncert będzie modlitwą o pokój w Polsce. W sercach tych wszystkich ludzi, którzy potrzebują tego jak trawa dżdżu. To jest to, co my potrzebujemy, żeby mieć ten pokój w sercu, żeby nie „szczekać” na siebie Żebyśmy my, jako chrześcijanie pokazali, że mamy tę radość, która wynika nie z polityki, nie z tego czy mamy cztery samochody, czy mamy pięć domów, czy nie mamy nic, ale własnie z tego, że jest z nami Bóg. I tego Boga powinniśmy dawać innym ludziom. Nawet tym pogubionym, nawet tym, którzy nas nienawidzą.
CAŁY KONCERT
