Pod koniec roku 2017 zaczęto renowację następnych elementów świątyni – dwóch mniejszych kopuł, które zasklepiają kaplice: Gregoriańską, po prawej stronie, i Klementyńską, po lewej. Prace rozpoczęto od kopuły Gregoriańskiej, która była pierwszą kopułą wzniesioną na nowej Bazylice. Wykonał ją w 1575 r. Giacomo della Porta, dla którego była to „próba generalna” przed wykonaniem pozostałych kopuł włącznie z gigantyczną kopułą centralną zaprojektowaną przez Michała Anioła. Należy wyjaśnić, że centralna kopuła wzniesiona przez della Porta odbiega kształtem od projektu Michała Anioła, który zaplanował kopułę sferyczną – co prawda ma wewnątrzną czaszę sferyczną ale ta zewnętrzna jest nieco wydłużona. Różnica kształtów pozwoliła na wybudowanie względnie wygodnych schodów prowadzących na jej szczyt, latarnię.

Prace renowacyjne przy kopułach dotyczą dwóch elementów: trawertynowych baz i ołowiowych czasz. Trawertyn jest czyszczony, usuwane są warstwy sadzy i szpachluje się ubytki kamienia. Natomiast ołów pokrywający kopuły zachował się w bardzo dobrym stanie, dlatego jest tylko dokładnie kontrolowany. Konserwatorzy spawają jedynie ewentualne pęknięcia oraz wstawiają sworznie, w miejsce tych, które odpadły.

Architek Bazyliki watykańskiej, Luca Virgilio, poinformował mnie, że w czasie prac przy kopule Gregoriańskiej dokonano ciekawego odkrycia – wieńczące ją kula i krzyż były złocone. Udało się to ustalić dzięki nowoczesnym badaniom (fluorescencja X, która pozwala odkryć skład chemiczny materiałów). Na zakończenie prac renowacyjnych zostaną one znowu pozłocone chociaż bardziej delikatnie – oznajmił arch. Virgilio.

Prace przy mniejszych kopułach Bazyliki św. Piotra potrwają około roku.