Emerytowany arcybiskup Santa Cruz i wieloletni przewodniczący Konferencji Biskupów Boliwii podkreślił, że tematy, które podkreśla Franciszek podczas swojej wizyty w Ekwadorze, Boliwii i Paragwaju, dotyczą nie tylko tych krajów, ale całej Ameryki Łacińskiej, a nawet „są istotne dla całego świata”. Kard. Terrazas jest zaprzyjaźniony z z Jorge Bergoglio - papieżem Franciszkiem - od czasu ich wspólnych studiów w seminarium duchownym.

W swoim rodzinnym kraju i na całym kontynencie latynoamerykańskim boliwijskiego kardynała niepokoi coraz trudniejsza sytuacja wolności myśli. Często rządy pozwalają sobie na budowę drogich stadionów sportowych i innych zbędnych inwestycji, mimo iż naród potrzebuje zwiększonego inwestowania w oświatę i opiekę zdrowotną - stwierdził 79-letni kard. Terrazas, który mimo coraz słabszego zdrowia jest jednym z najważniejszych krytyków rządu w Boliwii i dlatego napotyka na ciągłe opory.

Co pewien czas pojawiają się też ograniczenia swobody działalności Kościoła katolickiego w Boliwii, powiedział emerytowany arcybiskup Santa Cruz i wyraził nadzieję, że wizyta papieża przyczyni się do politycznej odnowy w Boliwii „bez nienawiści, wzajemnych oskarżeń i bez pułapek psychologicznych i politycznych”.

W Watykanie mówiło się w tych dniach, że podczas pobytu w Santa Cruz papież zamieszka u kardynała Terrazasa, a nie – jak zazwyczaj – w domu zakonnym lub seminarium duchownym. W Boliwii jest to przyjmowane jako wyraźny znak wsparcia i przyjaźni w stosunku do emerytowanego arcybiskupa w sytuacji, gdy w ostatnim okresie wzmogły się zmasowane ataki na niego ze strony kół rządowych.

W kręgach politycznych powtarza się, że emerytowany arcybiskup jest „częścią opozycji” i sprzeciwia się procesowi przemian w Boliwii. Do ostatniej chwili nie wiadomo, czy kard. Terrazas będzie mógł uczestniczyć w programie papieskiej wizyty. Po wielokrotnych pobytach w szpitalu w związku z chorobą nerek i wątroby, stan zapalny pogorszył się na tyle, że na nowo musiał się poddać kuracji antybiotykowej.

Spory wokół osoby kardynała Terrazas są tylko jednym z przykładów stosunków między biskupami i rządem Boliwii, zwraca uwagę austriacka agencja katolicka Kathpress dodając, że stosunki te systematycznie się pogarszają. Przedstawiciele Kościoła co pewien czas zwracali uwagę na istniejące problemy kraju, wobec których rząd podejmuje za mało inicjatyw. Są to zwłaszcza handel narkotykami, bezdomność, korupcja i ograniczanie swobód obywatelskich. Jednak głos Kościoła jest teraz znacznie mniej brany pod uwagę niż wcześniej. Nowa konstytucja Boliwii, która weszła w życie w 2009 roku uważa Kościół katolicki za stare obciążenie historyczne z czasów kolonialnych i jako czynnik zakłócający, który należy wyłączyć.

Tak więc Kościół, którego wyznawcy stanowią nadal 82 procent społeczeństwa “pluralistycznym i wieloetnicznym państwie Boliwii”, nie jest już uznawany za religię większości. Nowymi podstawowymi zasadami są laickość i niepodległość państwa.

Konstytucja podkreśla jednocześnie lokalne rytuały ku czci bogini Pachamama (Matki Ziemi). Od tego czasu rytuały te towarzyszą uroczystościom państwowym, jak np. objęcie rządów przez prezydenta Moralesa, który ukazuje się nie tylko jako przywódca społeczny, ale także duchowy tubylczych ludów w Andach.

W tej sytuacji wizyta papieża w Boliwii będzie „chodzeniem po linie” w stosunkach między państwem i Kościołem. Dotyczy to szczególnie wizyty na II Światowym Spotkaniu Ruchów Ludowych, które odbywa się w dniach 7-9 lipca w Santa Cruz pod honorowym patronatem prezydenta Evo Moralesa.

Pierwsze spotkanie, które otworzył kardynał Peter Turkson, odbyło się w Watykanie w 2014 roku pod patronatem Papieskiej Rady „Iustitia et Pax”. Gościem honorowym był wtedy prezydent Morales, którego na prywatnej audiencji przyjął papież Franciszek. Spowodowało to pewną konsternację biskupów Boliwii, gdyż nie zostali o tym wcześniej poinformowani ani oni, ani nuncjatura apostolska. Franciszek starał się wówczas załagodzić sytuację i wysłał list, w którym zapewnił o swoim pełnym poparciu zarówno dla ostro krytykowanego kard. Terrazas, jak i dla przewodniczącego Konferencji Biskupów Oscara Aparicio.

Kościół katolicki w Boliwii spodziewa się “nowej wiosny” po wizycie Franciszka. W ciągu ostatniego dziesięciolecia, obok politycznej wrogości przeżywa także wewnętrzne problemy. W seminariach duchownych, pełnych studentów po czasach prześladowań i krótkim okresie dyktatury Luisa Garcii Mezy (1980-1981), znacznie spadła w ostatnich latach liczba kleryków. Skutkuje to tym, że nie może być realizowany projekt „boliwijskiej drogi” Kościoła w tym kraju. Znaczną część duchowieństwa diecezjalnego i zakonnego stanowią misjonarze zagraniczni. Sytuację utrudnia też fakt, że wielu znaczących biskupów, jak np. Julio Terraz, który jako pierwszy tubylec otrzymał godność kardynała, od 2010 roku przeszło na emeryturę i – jak dotąd - nie widać równie charyzmatycznych ich następców.

Ale w Boliwii jest szereg księży, którzy – podobnie jak kard. Terrazas – „idą na konfrontację” z rządem Moralesa. Jednym z nich jest ks. Mateo Bautista, który stanął na czele kampanii, domagającej się podniesienia o 10 procent środków z budżetu państwa na ochronę zdrowia. Dzięki takim księżom Kościół w Boliwii wziął na siebie rolę obrońcy ludu, oświadczyła niedawno przewodnicząca stałej Komisji Praw Człowieka w Boliwii, Yolanda Herrera.

We wspomnianym wywiadzie telewizyjnym kard. Terrazas przypomniał, że Kościół katolicki w jego kraju zasługuje co najmniej na szacunek. Wbrew temu, co się stara wmówić mieszkańcom kraju, Kościół nie jest bowiem organizacją pozarządową, która została powołana jedynie w celu powitania papieża.