Jak to możliwe, że kościół Ducha Świętego, który stał na Rynku Staromiejskim „od zawsze”, nie doświadczył jeszcze tak ważnego momentu?
Garść historii
Warto cofnąć się w czasie do XVIII w. i zobaczyć w tym miejscu kamienicę bez wieżyczki, za to wewnątrz pełną barw – to zbór protestancki. Po II wojnie światowej i przejściu armii radzieckiej kościół jest w opłakanym stanie. Przejmują go ojcowie jezuici, porządkują (z pomocą uczniów, żołnierzy i strażaków), zapraszają wybitnych artystów malarzy, Jerzego Hoppena i Leonarda Torwirta, do odnowienia świątyni.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Co prawda w diariuszu zakonnym czytamy, że 8 czerwca 1846 r. poświęcono kościół i odprawiono Mszę św. z kazaniem, ale było to zwykłe poświęcenie, potrzebne do sprawowania sakramentów. Wiele wymogów liturgicznych nie mogło być wówczas spełnionych.
– Ojcowie jezuici przeprowadzili bardzo dokładną kwerendę i okazało się, że w żadnym z dokumentów nie ma mowy o ceremonii poświęcenia – wyjaśnia bp Wiesław Śmigiel i dodaje, że doskonale rozumie, dlaczego w tak trudnych historycznie czasach było to niemożliwe. W dodatku w maju 1989 r. w kościele wybuchł pożar, który strawił wnętrze świątyni, w tym zabytkowe organy. Jego pojawienie się nie zostało do tej pory wyjaśnione, jednak wiele osób podejrzewa celowe podpalenie. W końcu był to kościół akademicki, a ojcowie jezuici zaangażowani byli w formację środowiska uniwersyteckiego oraz w działalność opozycyjną.
Służba darami
W ostatnich latach kościół odzyskał swój dawny blask, a dzień odpustu stał się dniem poświęcenia świątyni. W uroczystości uczestniczyli ojcowie jezuici posługujący obecnie i dawniej w kościele akademickim, kapłani z sąsiednich parafii, siostry zakonne, prezydent Torunia, marszałek województwa, prorektor Uniwersytetu Mikołaja Kopernika oraz liczni wierni. Choć toruńska świątynia nie jest parafialną, ma wielu sympatyków wśród mieszkańców miasta.
Reklama
Eucharystii przewodniczył bp Śmigiel, który w homilii zwrócił uwagę na dary i charyzmaty. Są one dane do służby: – Każdy charyzmat służy budowaniu wspólnoty. Bez miłości, służby, wszystkie dary tracą swoją wartość. Co według pasterza diecezji jest szczególnym charyzmatem toruńskiego kościoła akademickiego? To przede wszystkim otwarta niemal przez cały dzień kaplica adoracji Najświętszego Sakramentu. To tam nawet na kilka minut w ciągu dnia zaglądają ci, którzy u stóp Pana chcą złożyć swoje trudy i radości. Kolejny dar dla mieszkańców Torunia to możliwość spowiedzi. – To konfesjonał miasta – mówi bp Śmigiel. Wreszcie charyzmat ojców jezuitów to dzielenie się formacją i duchowością ignacjańską, pozwalającą współczesnemu, zabieganemu człowiekowi, zanurzyć się w Słowie Bożym.
Duch posyła
Dzień poświęcenia kościoła to jednak nie tylko zadanie dla gospodarzy miejsca, ale i dla tych, którzy korzystają z ich darów. Wyjaśnia Ksiądz Biskup: – Duch Święty tworzy Kościół jako wspólnotę i budowlę z cegieł zamienia w dom Boga. Nowe życie z Bogiem realizuje się w Duchu. To w mocy Ducha Świętego możemy głosić całemu światu Dobrą Nowinę, On bowiem nie działa na mury i kamienie, ale na ludzkie serca. Niech więc to wydarzenie rozbudzi w nas nowy zapał apostolski, byśmy szli na cały świat i głosili Boga żywego.
Na zakończenie uroczystości krótkie przemówienia wygłosili prezydent Torunia Michał Zaleski, marszałek województwa kujawsko-pomorskiego Piotr Całbecki i dr hab. Michał Białkowski, prof. UMK. Z rąk marszałka rektor kościoła o. Lesław Ptak otrzymał Medal Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego, a prezydent wręczył witraż z wyobrażeniem Ducha Świętego. Profesor zwrócił uwagę, że uroczystość pobudza do wdzięczności, ale jest również zachętą do współpracy z gospodarzami kościoła akademickiego.
