Reklama

Niedziela Małopolska

50 lat od pierwszych wakacji oazy

Oazowicze na placu przed zabytkowym kościołem w Olszówce (1971)

Z archiwum Olszówkowiczów’71

Oazowicze na placu przed zabytkowym kościołem w Olszówce (1971)

Zaczęło się od tego, że ksiądz zaprosił młodych na wakacje do Olszówki. Ogniska, modlitwy pod gołym niebem i ukrywanie się w zbożu przed komunistami – to tylko część wspomnień oazowiczów.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Częstym gościem turnusów był – na prośbę młodzieży – kard. Karol Wojtyła.

Początki

Na pomysł zorganizowania takiej formy rekolekcji wpadł ks. Władysław Gil, kapłan pochodzący z Olszówki. Fascynował się Ruchem Światło-Życie założonym na ziemiach polskich przez sługę Bożego ks. Franciszka Blachnickiego i pragnął być duchowym przewodnikiem młodych ludzi. Zaprosił młodzież do swojej rodzinnej miejscowości.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Pierwszy turnus w Olszówce odbył się na przełomie czerwca i lipca 1971 r., czyli dokładnie 50 lat temu. Wzięło w nim udział ponad 100 uczestników. Były to pierwsze takie rekolekcje w archidiecezji krakowskiej. W tym samy roku zorganizowano jeszcze trzy 15-dniowe turnusy.

Młodzi ludzie mieszkali w domu rodziców ks. Gila (na strychu) oraz w mieszkaniu jego brata. Ówczesny proboszcz ks. Stanisław Szańca oddał też do dyspozycji starą organistówkę i przybudówkę koło plebanii. Olszowianie zapraszali do swoich prywatnych domów. W kronice parafialnej napisano, że mieszkańcy „byli zachwyceni młodzieżą umiejącą się modlić i śpiewać piękne pieśni ewangeliczne”. Prycze zostały wykonane przez miejscowych stolarzy, a sienniki osobiście wypychali słomą uczestnicy.

Wyrwani ze szponów komunizmu

Warunki były bardzo trudne, niektórzy określali je jednoznacznie jako spartańskie. Mycie się w rzece, brak wygód, nękanie ze strony urzędników państwowych, którzy nakładali na gospodarzy i księży wysokie mandaty. Czasem młodzież musiała chować się pośród zbóż przed ludźmi, którzy byli nieprzychylni takim koloniom.

Rarytasem dla oazowiczów był chleb z marmoladą i oranżada. Spotkania często odbywały się na łonie natury. Mimo niedogodności nikt nie myślał o powrocie do domu. Wszyscy czuli się wolni i bezpieczni we wspólnocie, która się zawiązała. Wszelkie bieżące potrzeby zostały zaspokojone dzięki ofiarności kapłanów zatroskanych o młodzież.

Na oazie nie było czasu na nudę. Uczestnicy brali udział w Eucharystii, wspólnych modlitwach i spotkaniach formacyjnych. Czytali Pismo Święte i rozważali je podczas tzw. Namiotu Spotkania. Słuchali konferencji i sami mogli dzielić się refleksjami. Oczywiście sprzątanie pokoi i całego budynku, obieranie ziemniaków, nakrywanie do stołu i zmywanie naczyń również należało do ich zadań. Wykonywali je w ramach przydzielonych dyżurów. Dodatkowo znajdowali czas, by pomagać mieszkańcom Olszówki w żniwach i innych pracach. Była to forma podziękowania za ich życzliwość.

Reklama

Wsparcie kardynała

Pomocy finansowej udzielał sam kard. Karol Wojtyła. Zapewnił on prowadzących księży o tym, że jeśli ktoś szuka królestwa Bożego, to wszystko inne będzie mu dodane.

Kardynał z radością odpowiedział na zaproszenie 81 osób, które podpisały się pod prośbą o osobiste spotkanie z krakowskim biskupem w zagórzańskiej wiosce. List „przemycili” do Kurii Metropolitalnej młodzi ludzie, którzy pojechali na uczelnię, by poznać wyniki swoich egzaminów. Nie wiadomo, co przekonało kard. Wojtyłę do przyjazdu w góry – czy było to szczególne umiłowanie Beskidu Wyspowego i Gorców, czy idea rodzących się właśnie rekolekcji oazowych, a może to siła tak wielu młodych pragnących rozmowy w cztery oczy właśnie z nim? Faktem jest, że zaskoczył on oazowiczów, gdy pozytywnie odpowiedział na zaproszenie.

Kardynałowi Wojtyle chyba spodobało się w Olszówce, gdyż odwiedzał wspólnoty oazowe także w kolejnych latach. Na tablicy pamiątkowej, która jest zawieszona na budynku tzw. organistówki (w późniejszym czasie pełniącej funkcję ośrodka rekolekcyjnego), widnieją cztery daty jego wizytacji: 21 sierpnia 1972 r., 11 sierpnia 1974 r., 4 lipca 1975 r. oraz 3 lipca 1978 r. W kronice parafialnej zapisano, że pasterz Kościoła krakowskiego przyjeżdżał do Olszówki dużo częściej i zazwyczaj w danym roku starał się odwiedzić każdy turnus.

Raj na ziemi

Ksiądz kardynał uwielbiał spędzać czas z oazowiczami w tzw. Raju. Była to polana położona nad rzeczką w lesie. Nazwę tę wymyślili sami uczestnicy. W ten sposób nawiązali do Edenu opisanego w Księdze Rodzaju. Tam Adam i Ewa czuli się wolni i bezpieczni, podobnie jak młodzi ludzie, którzy gromadzili się przy ognisku, śpiewali piosenki harcerskie, organizowali pogodne wieczory. Nie musieli wtedy myśleć o problemach, komunizmie i ucisku. Szczególną wartość miała dla nich ławka, którą określili mianem „kardynalskiej”. Na niej siadał kard. Wojtyła, gdy przyjeżdżał do Olszówki.

Reklama

Niektórzy utrzymują, że to właśnie w Raju przyszły papież po raz pierwszy usłyszał Barkę, którą później nazywał swoją umiłowaną pieśnią. Będąc już w Watykanie, spotkał się z delegacją zagórzańską. Gdy dowiedział się, skąd pochodzą, miał powiedzieć: „Proszę pozdrowić Olszówkę i Raj”.

Jedna z uczestniczek swoje wspomnienia z olszowskiego Raju zawarła w zwrotkach autorskiej piosenki: W pogodne wieczory cuda się zdarzały, kiedy u nas gościł kardynał wspaniały, przysiadł sobie do nas w Raju na ławeczce, ze Stasiem, po wycieczce.

Po raz ostatni bp Wojtyła przybył do Olszówki niespełna 3 miesiące przed pamiętnym konklawe, w czasie którego został wybrany na papieża.

Wspólnota trwa

Uczestnicy pierwszych rekolekcji spotykają się regularnie każdego roku. Wspólnie się modlą, uczestniczą w Eucharystii, śpiewają, rozmawiają, zasiadają do stołu. Jest to dla nich chwila wytchnienia od pracy i obowiązków dnia codziennego.

Jak to się stało, że udało im się odnaleźć? Otóż jedna z oazowiczek odszukała w archiwach Kurii Metropolitarnej w Krakowie oryginał listu, który latem 1971 r. został wysłany do kard. Wojtyły. Większość młodych ludzi własnoręcznie się pod nim podpisała. Podane są również nazwy miejscowości oraz wezwania parafii, z których pochodzili.

Olszowscy oazowicze (sami nazywają siebie dinozaurami) zawsze z wielką radością odwiedzają miejsce, w którym przeżyli pierwsze w swoim życiu rekolekcje. Pamiętają też o tym, by modlić się przy grobie rodziców ks. Władysława Gila oraz innych życzliwych ludzi udzielających im gościny.

Podziel się:

Oceń:

+1 0
2021-07-14 12:11

[ TEMATY ]

Wybrane dla Ciebie

Światło i życie

Spotkania oazy są pełne radości

Archiwum oazy

Spotkania oazy są pełne radości

Oj tam, oj tam, że jesteś nie nasz – mówi 21-letni Kacper i zachęca do wejścia do środka. Nieśmiały z natury, w końcu się decyduję. Kilka dni później idziemy do salki na spotkanie.

Więcej ...

Hiszpania: Dopuszczono możliwość aborcji u 16-latek bez zgody rodziców lub opiekunów

2024-06-25 07:21

Adobe.Stock

Trybunał Konstytucyjny Hiszpanii dopuścił możliwość przerywania ciąży u dziewcząt powyżej 16. roku życia na ich żądanie, a także bez zgody ich rodziców lub opiekunów prawnych. Tym samym poparł znowelizowane w 2023 roku przepisy dotyczące aborcji.

Więcej ...

Komisja nadzwyczajna debatowała nad projektem ustawy o dekryminalizacji aborcji

2024-06-26 07:29
Warszawa, 25.06.2024. Posiedzenie sejmowej Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw dotyczących prawa do przerywania ciąży

PAP/Tomasz Gzell

Warszawa, 25.06.2024. Posiedzenie sejmowej Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw dotyczących prawa do przerywania ciąży

Debata nad projektem nowelizacji Kodeksu karnego dotyczącej dekryminalizacji aborcji odbyła się we wtorek na posiedzeniu Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw dotyczących prawa do przerywania ciąży.

Więcej ...

Reklama

Najpopularniejsze

W. Brytania: Polski ksiądz Piotr G. oskarżony o 10...

Kościół

W. Brytania: Polski ksiądz Piotr G. oskarżony o 10...

Kielce: siostry boromeuszki odchodzą z seminarium, a tym...

Niedziela Kielecka

Kielce: siostry boromeuszki odchodzą z seminarium, a tym...

Zmiany kapłanów 2024 r.

Kościół

Zmiany kapłanów 2024 r.

Jak wygląda moja modlitwa?

Wiara

Jak wygląda moja modlitwa?

Wakacyjny savoir vivre w Kościele

Niedziela Łódzka

Wakacyjny savoir vivre w Kościele

Zmiany personalne w diecezji bielsko-żywieckiej 2024

Niedziela na Podbeskidziu

Zmiany personalne w diecezji bielsko-żywieckiej 2024

Diecezja kielecka: zmiany kapłanów 2024

Kościół

Diecezja kielecka: zmiany kapłanów 2024

Zmiany personalne w diecezji rzeszowskiej

Kościół

Zmiany personalne w diecezji rzeszowskiej

Nauczycielu, nic Cię to nie obchodzi, że giniemy?

Kościół

Nauczycielu, nic Cię to nie obchodzi, że giniemy?