Ojciec Święty Jan Paweł II w okolicznościowym Orędziu na XIX Światowy Dzień Młodzieży (Niedziela Palmowa 2004) nawiązał do ewangelicznego wydarzenia, jak to pewnego dnia niektórzy „Grecy” zwrócili się do apostołów z prośbą: „Chcemy ujrzeć Jezusa”  (J 12, 21). Bardzo wymowne są już pierwsze fragmenty Orędzia, w których czytamy: „Aby zobaczyć Jezusa, trzeba przede wszystkim pozwolić, by On popatrzył na nas! Każdy człowiek nosi w sercu pragnienie, by zobaczyć Boga. Drodzy młodzi, pozwólcie, by Jezus spojrzał wam w oczy, tak byście zapragnęli zobaczyć Światło, zakosztować blasku Prawdy”. Inspirowani ewangelicznym wydarzeniem i refleksją Ojca Świętego pragniemy zaproponować młodym i wszystkim współczesnym „Grekom” projekt ewangelizacyjny pod tytułem Chcemy ujrzeć Jezusa.

Ostatnie miesiące związane ze stanem pandemii koronawirusa były dla nas wszystkich i wciąż jeszcze są swego rodzaju ciemnością, która nam bardzo doskwiera. Dlatego tak cenna jest zachęta Papieża Polaka „byście pragnęli zobaczyć Światło”. Mamy nadzieję, że proponowana „akcja” duszpasterska będzie dla jej uczestników dobrą okazją do zakosztowania „blasku Prawdy”. Proponujemy, aby projekt ewangelizacyjny został zrealizowany w czterostacyjnej formule (scenariusz inicjatywy na stronie www.mlodziez.przemyska.pl ). W taki sposób realizowany projekt ma uświadomić uczestnikom, że spotkanie się z Panem Jezusem wymaga zarówno duchowego, jak i niekiedy fizycznego wysiłku, czyli „zejścia z kanapy” – by przywołać słynne już słowa papieża Franciszka, wypowiedziane podczas ŚDM w Polsce (Kraków – Brzegi, noc czuwania, 31 sierpnia 2016). Zejdź z kanapy! Uklęknij przed Bogiem w Trójcy Świętej Jedynym obecnym w Najświętszym Sakramencie i porozmawiaj z Nim. Powiedz Mu – Boże mój, kocham Ciebie. Jezu, zmartwychwstały Panie, ufam Tobie. Duchu Święty Boże, uświęć i prowadź mnie. Uklęknij pokornie przy konfesjonale i z taką szczerością wyznaj Jezusowi swoje grzechy, byś sercem usłyszał Jego uzdrawiające (wskrzeszające) słowa: „Młodzieńcze, tobie mówię, wstań” (Łk 7, 14). Z wiarą przyjęty dar przebaczenia otworzy ci oczy i ujrzysz Jego wyciągniętą dłoń. Nie odtrącaj jej. Chwyć się mocno miłosiernej dłoni Jezusowej. On postawi cię na nogi i sprawi, że twoje życie stanie się pielgrzymką zaufania przez ziemię.

Chwyć się mocno miłosiernej dłoni Jezusowej. On postawi cię na nogi i sprawi, że twoje życie stanie się pielgrzymką zaufania przez ziemię.

Chrześcijanin jest człowiekiem drogi do nieba. Eucharystia i spowiedź święta są sakramentami niebiańskiej przyszłości. Katolik, który się spowiada i przyjmuje Komunię św., jest człowiekiem przyszłości – ma przed sobą przyszłość w wymiarze ziemskim i wiecznym. Eucharystia i sakrament pojednania to jakby dwa skrzydła, które pomagają wznosić się ponad przeciętność. Właśnie nieprzeciętna postawa jest niezwykle dynamiczną jakością wyznawanej i praktykowanej wiary katolickiej. Łaska nadprzyrodzonej wiary to nowe oczy, które pozwalają widzieć dalej i głębiej, czyli ujrzeć Jezusa, który jest najpiękniejszym sposobem na życie we wszystkich jego wymiarach.