W źródłach historycznych wieś Żabów wymieniana jest po raz pierwszy w 1220 r. Od 1344 r. była lennem rycerskiego rodu von Koldenbeck, od 1526 do 1652 r. należała do rodu von Plotze. Rok 1569 na kartuszu herbowym Bartrama von Plotze wmurowanym w ścianę wewnętrzną kościoła wskazuje na czas powstania świątyni. Zbudowano ją z głazów narzutowych o nieregularnym układzie, na planie prostokąta, bez wieży. Będąca właścicielami Żabowa od 1652 r. rodzina von Duringshofen ufundowała częściowo zachowany do dziś ołtarz ambonowy pochodzący z XVIII wieku. Od 1853 r. kolejnym właścicielem majątku została rodzina Tummeley. W 1899 r. kościół uległ przebudowie. Wydłużono go i dostawiono czteroboczną neogotycką wieżę z cegły o wysokości ok. 20 m.

Kościół został poświęcony 20 września 1945 r. Najpierw posługiwali tutaj Księża Chrystusowcy z Pyrzyc. Gdy 2 lipca 1959 r. utworzono parafię w Ryszewku, Żabów został kościołem filialnym tej parafii. Samodzielną parafią Żabów (wraz z Nieborowem) ogłoszono 9 października 1983 r. Pierwszym proboszczem został ks. Franciszek Cader (1983-85), po nim ks. Adam Maduzia (1985-94). Od 30 czerwca 1994 r. odpowiedzialnym za parafie był ks. Tadeusz Lipiński. Natomiast od 2007 r. proboszczem, a zarazem wówczas najmłodszym dziekanem w archidiecezji jest ks. kan. Piotr Twaróg, który od początku kapłaństwa pełni niezwykle odpowiedzialne zadania w strukturach naszej archidiecezji. Był już dyrektorem Katolickiego Radia Plus w Gryficach, a obecnie jest prezesem Zarządu Gospodarstwa Archidiecezjalnego zawiadującego kościelną ziemią.

Ks. dziekanowi Piotrowi w codziennej posłudze duszpasterskiej pomaga z niezwykłą ofiarnością ks. Władysław Kanturski, który w Żabowie przeżywa czas senioratu. Misje u stóp Krzyża w parafii w Żabowie odbyły się od 11 do 18 maja i przypadły na czas uroczystości Wniebowstąpienia Pańskiego, a także miejscowej I Komunii św. Obecność więc tak ważnych symboli chrześcijaństwa podkreślała wagę głębokich przeżyć duchowych i zapraszała do kontemplacji prawd z nimi związanych. Uroczysta inauguracja czasu Misji nastąpiła po zakończeniu peregrynacji w Starym Czarnowie. Powitanie relikwii nastąpiło na placu kościelnym, a następnie wprowadzenia Krzyża św. Ottona dokonali młodzi gimnazjaliści, którzy 30 maja przyjęli sakrament bierzmowania. Asystowali również druhowie z miejscowej OSP, którzy bardzo aktywnie włączyli się w zewnętrzną pomoc przy przeżywaniu Misji.

Miałem ogromny zaszczyt przewodniczyć Eucharystii na rozpoczęcie pobytu Chrystusa Ukrzyżowanego w Żabowie. W niezwykłym skupieniu wszyscy, licznie zebrani wierni pochylili się w refleksji nad fundamentalnymi prawdami dotyczącymi wymowy zbawczej ofiary Chrystusa na Krzyżu. Nazajutrz ks. Piotr i ks. Władysław, który jest kapelanem dwóch DPS w Żabowie i Pyrzycach, udali się z Relikwiami Krzyża Świętego do swoich podopiecznych, by o godz. 8 odprawić Mszę św. w Pyrzycach, a o 10 w Żabowie w intencji dźwigających krzyż cierpienia i choroby. Po Mszach św. księża udali się także do osób leżących w DPS, a następnie razem w dwójkę odwiedzali chorych na terenie parafii z posługą sakramentalną, wywołując u nich ogromne wzruszenie. Ukoronowaniem każdego dnia była wieczorna Eucharystia. W Dzień Pański natomiast w Żabowie wszyscy uczestnicy uroczystości I Komunii św. mogli również oddać hołd Krzyżowi Pańskiemu i otrzymać indywidualne błogosławieństwo Relikwiami Krzyża Świętego. Ten wielki przywilej stał się udziałem dzieci pierwszokomunijnych w całym Białym Tygodniu. We wtorek w czasie Mszy św. wspominano wszystkich zmarłych podczas wypominek przeżywanych w zawierzeniu Męce Chrystusa na Krzyżu. Natomiast w środę zawitałem ponownie do parafii, by uczestniczyć w odwiedzinach przez Relikwie i Krzyż św. Ottona kościoła filialnego pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Nieborowie. Żywa tu jest modlitwa nowennowa animowana przez ks. Wł. Kanturskiego, a bardzo pięknym świadectwem wiary była także pielgrzymka dzieci pierwszokomunijnych, które z Żabowa przybyły tutaj, by wpatrzyć się zarówno w Chrystusa Ukrzyżowanego, jak i w Matkę Najświętszą. W czwartek po Mszy św. wszyscy zebrani dokonali odnowienia Ślubów Narodu Polskiego i zawierzyli Ojczyznę Chrystusowi Królowi.

Bardzo uroczysty przebieg miał także ostatni dzień Misji w Żabowie, któremu także przewodniczyłem. W Godzinie Miłosierdzia Bożego w modlitwie Koronką do Bożego Miłosierdzia powierzyliśmy Bogu całą parafię, a w rozważaniu pasyjnej Drogi Krzyżowej wierni, którzy całkowicie wypełnili kościół upodobnili swoje serca do wzorca Serca Jezusowego. Podczas Eucharystii koronującej czas Misji obecne były ponownie dzieci pierwszokomunijne. Pięknym gestem ich miłości do krzyża było dotknięcie do Krzyża św. Ottona specjalnie przygotowanych serduszek z imionami dzieci, które na zawsze pozostaną w ich wspólnotach domowych.

Relikwie Krzyża Świętego wraz z Krzyżem Wiary św. Ottona odjechały do Bielic, ale głębokie, duchowe przeżycia, o które zadbali ks. Piotr i ks. Władysław, na długo pozostaną w sercach parafian.