MAGDALENA LEWANDOWSKA: – 8 grudnia papież Franciszek rozpocznie w Kościele Rok Święty Miłosierdzia. Także Ksiądz Arcybiskup zainauguruje Rok Miłosierdzia w naszej archidiecezji. Jakie znaczenie ma dla wiernych ten szczególny czas i co Ojciec Święty chce nam przez rozpoczęcie Roku Miłosierdzia przekazać?

ABP JÓZEF KUPNY: – Rozmawiałem z papieżem Franciszkiem kilkanaście miesięcy przed tym zanim ogłosił swój zamiar otwarcia Roku Świętego. Powiedział wówczas, że czuje, iż nasz wiek jest czasem szczególnego działania Boga Miłosiernego. Dodał także, że każdy człowiek tego miłosierdzia bardzo potrzebuje, a my – to znaczy biskupi i prezbiterzy – powinniśmy to miłosierdzie głosić oraz kierować się nim w swojej posłudze duszpasterskiej. Papież przyznał również, że on sam doświadcza działania Boga w swoim życiu i że czuje, iż obecnie Bóg w szczególny sposób to miłosierdzie okazuje każdemu człowiekowi. Przywołuję tę rozmowę, bo to, co wówczas usłyszałem, traktuję jako przesłanie na najbliższy rok. Papież pasterzom Kościoła wyznacza styl działania: głosić miłosierdzie Boga i naśladować miłosiernego Ojca w kontaktach z ludźmi. Wszystkim natomiast przypomina, że inicjatywa przebaczenia wychodzi od Boga. To nie jest tak, jak wielu myśli, że najpierw muszą się poprawić, by mieć przystęp do Ojca. Mówimy przecież w potocznych rozmowach: „nawróć się, a dopiero potem idź do kościoła”. Nie! Papież zwraca uwagę, że Bóg spłacił dług, który zaciągnęliśmy przez grzech, to znaczy, że nasze grzechy są już odkupione przez śmierć Jezusa. Od nas zależy, czy będziemy chcieli z tego, co On wysłużył na krzyżu, skorzystać, czy to odrzucimy. Bóg nie czeka, aż człowiek się poprawi. Wyciąga ręce do tych, którzy są daleko. Mówiąc obrazowo, chce nas przytulić takich, jakimi jesteśmy. Rok Miłosierdzia ma o tym przypomnieć.

– Święty Rok Miłosierdzia daje nam szansę, by wyjść naprzeciw Miłosiernemu Ojcu i oczyścić serce z grzechu. W naszej archidiecezji Ksiądz Arcybiskup ustanowił specjalne jubileuszowe świątynie dające możliwość uzyskania odpustów.

– To odpowiedź na prośbę papieża, by ten święty czas odnowy i łaski był przeżywany nie tylko w Rzymie, ale także w każdym Kościele lokalnym. Zależało mi na tym, by nasi wierni w każdym miejscu diecezji mieli w pobliżu świątynię jubileuszową. Jej nawiedzenie i modlitwa są związane z możliwością uzyskania odpustu zupełnego. Ojciec Święty zwraca uwagę, że ważnym elementem przeżywania Roku Świętego jest pielgrzymka. Pielgrzymowanie nie musi oznaczać 200-kilometrowej trasy na Jasną Górę czy podróżowania samolotem do Ziemi Świętej. Pielgrzymką może być także rodzinny spacer do kościoła, w którym będzie otwarta brama miłosierdzia. Te otwarte drzwi wyznaczonych kościołów mają symbolizować otwarte ramiona Miłosiernego Ojca, który czeka na powrót każdego ze swoich dzieci.

– Hasłem Roku Miłosierdzia są słowa „Bądźcie miłosierni jak Ojciec”. Papież Franciszek zachęca nas także do ponownego spojrzenia na uczynki miłosierne względem duszy i względem ciała i wprowadzenie ich do swojego życia.

– Myślę, że jednym z najważniejszych zdań zapisanych w Piśmie Świętym jest stwierdzenie: „Słowo stało się ciałem”. Powtarzamy je szczególnie w czasie Adwentu. Warto się nad nimi zatrzymać, bo ze słowem Boga zawsze było tak, że Ono szukało człowieka, w którym będzie mogło stać się ciałem. To znaczy to Słowo nie jest nam dawane po to, byśmy je studiowali, opisywali, rozbierali na czynniki pierwsze, doszukując się etymologii jego znaczenia. Słowo Boże jest nam dane przede wszystkim po to, by stawało się w nas ciałem. Słucham Słowa Bożego nie po to, by się nim zachwycać czy je zapamiętywać, ale po to, by Ono stało się widoczne w moich słowach, decyzjach i wyborach życiowych. Uczynki miłosierdzia co do duszy i co do ciała są przełożeniem wezwań Chrystusa na konkretne sytuacje życiowe, z którymi każdy z nas się spotyka.

– Jakie okazje do czynienia miłosierdzia ma każdy z nas? W jakie dzieła miłosierdzia naszej archidiecezji warto się włączyć?

– Trudno jest mi wskazywać konkretne rozwiązania dla każdego Czytelnika. Nie chciałbym nikogo ograniczać, bo przecież żyjemy w różnych środowiskach. W liście, który skierowałem do naszych wiernych z okazji Roku Świętego, wspomniałem, że gestem miłosierdzia może być przekazanie 1% naszego podatku instytucjom, niosącym realną pomoc ludziom potrzebującym. Jako archidiecezja chcemy w tym czasie szczególnie wesprzeć dzieło tworzone przez siostry boromeuszki. Z ich inicjatywy działa już we Wrocławiu Okno Życia, dzięki któremu uratowanych zostało dziewięcioro dzieci, a także Ośrodek Świętego Jerzego, świadczący pomoc osobom starszym i chorym, poradnia rodzinna oraz centrum leczenia niepłodności. Z niemałym trudem siostry starają się utworzyć w stolicy Dolnego Śląska szpital ginekologiczno-położniczy i szkołę medyczną. Zależy mi jednak bardzo na tym, by każdy rozejrzał się wokół siebie, bo być może obok nas żyją osoby oczekujące na drobny gest dobroci. Mówimy często szumnie, przywołując słowa papieża Franciszka, żeby wychodzić na peryferia w poszukiwaniu osób odrzuconych, a może takie peryferia są w naszych rodzinach, gdzie już zepchnęliśmy na margines np. ludzi starszych. Rok Święty to dobra okazja, by zaplanować częstsze z nimi spotkania i rozmowy.

– Miłosierny Ojciec nigdy nikogo nie odtrąca i czeka na nawrócenie każdego grzesznika. Jego postawa pokazuje nam, jakimi i my powinniśmy być chrześcijanami...

– To ważne spostrzeżenie, by spojrzeć na innych oczami Boga. Każdy z nas, obojętnie jaki bagaż życia ze sobą niesie, w oczach Chrystusa jest dzieckiem Bożym. W każdej chwili może stanąć przed Bogiem i usłyszeć: „Ja odpuszczam tobie grzechy”. Bóg zawsze daje nową szansę, ufa człowiekowi i wierzy w człowieka. Może ten styl działania warto przyjąć jako zasadę swojego postępowania, to znaczy nie potępiać, ale dawać bliźnim kolejną szansę.

* * *

Świątynie jubileuszowe w archidiecezji wrocławskiej

Świątynie, w których w czasie trwania Roku Świętego Miłosierdzia będzie można uzyskać odpust zupełny:

Katedra pw. św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu;

Sanktuarium Jasnogórskiej Matki Kościoła we Wrocławiu (kościół pw. św. Antoniego);

Sanktuarium NMP Łaskawej we Wrocławiu (kościół pw. św. Karola Boromeusza);

Sanktuarium NMP Matki Miłosierdzia we Wrocławiu (kościół pw. Opieki św. Józefa);

Sanktuarium NMP Matki Pocieszenia we Wrocławiu (kościół pw. św. Klemensa Dworzaka);

Sanktuarium NMP Różańcowej we Wrocławiu (kościół pw. św. Wojciecha);

Sanktuarium NMP Zwycięskiej we Wrocławiu (kościół pw. NMP na Piasku);

Sanktuarium NMP Matki Nowej Ewangelizacji w Sobótce (kościół pw. św. Anny);

Bazylika Mniejsza pw. św. Elżbiety we Wrocławiu;

Bazylika Mniejsza pw. św. Jana Ap. i Ew. w Oleśnicy;

Bazylika Mniejsza pw. św. Bartłomieja Ap. i św. Jadwigi w Trzebnicy;

Bazylika mniejsza pw. św. Jerzego w Ziębicach;

Parafia pw. Miłosierdzia Bożego w Boleścinie;

Parafia pw. Miłosierdzia Bożego w Brzegu;

Parafia pw. Miłosierdzia Bożego w Kamieńcu Wrocławskim;

Parafia pw. Miłosierdzia Bożego w Oławie;

Parafia pw. Miłosierdzia Bożego w Rzeplinie;

Parafia pw. Miłosierdzia Bożego we Wrocławiu-Gądowie Wielkim;

Parafia pw. Miłosierdzia Bożego we Wrocławie-Jagodnie;

Parafia pw. NMP Matki Miłosierdzia w Oleśnicy;

Parafia pw. NMP Matki Miłosierdzia we Wrocławiu-Kowalach;

Parafia pw. św. Faustyny w Górze;

Parafia pw. św. Faustyny we Wrocławiu-Biskupinie;

Parafia pw. św. Andrzeja Boboli w Miliczu;

Parafia pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Namysłowie;

Parafia pw. św. Judy Tadeusza i św. Antoniego Padewskiego w Obornikach Śląskich;

Parafia pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Strzelinie;

Parafia pw. św. Andrzeja Apostoła w Środzie Śląskiej;

Parafia pw. św. Karola Boromeusza w Wołowie;

Parafia pw. Bożego Ciała we Wrocławiu.