Skąd wywodzi się święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny?

8 września obchodzone jest święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. – W Piśmie Świętym nie znajdziemy opisu narodzenia Maryi, ani informacji o jej rodzicach. Te wiadomości czerpiemy z apokryfów, zwłaszcza z Protoewangelii Jakuba z II wieku. Według niej rodzicami Maryi byli Joachim i Anna, którzy po długiej modlitwie otrzymali od Boga dar potomstwa – wyjaśnia ks. dr Ryszard Kilanowicz. – Według apokryfu z pierwszych wieków, z Ewangelii Narodzenia Maryi, Święta Rodzina, uciekając do Egiptu przed żołnierzami, spotkała rolnika, który siał pszenicę. Mężczyzna przyjął ich bardzo życzliwie i poczęstował ich tym co miał – plackami z mąki pszennej – mówi liturgista, dodając, że mężczyzna bardzo przejął się i zapytał Maryi i Józefa, co ma powiedzieć żołnierzom, gdy będą o nich pytać. – Matka Boża odpowiedziała, żeby mówił tylko prawdę, bo każde kłamstwo jest grzechem i nie podoba się ono Panu Bogu. Gdy rolnik wyjaśnił wojom, kiedy widział Świętą Rodzinę, ci zawrócili pościg za nimi. Gospodarz natomiast zobaczył wówczas, że na tym polu, które obsiał, jest już dojrzała pszennica – opowiada ks. dr Kilanowcz.

Święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w VII wieku wprowadził w Rzymie papież Sergiusz I, a z czasem rozpowszechniło się ono w całym Kościele.

Symboliczny wymiar błogosławieństwa ziaren

W Polsce święto zyskało wyjątkowy charakter dzięki zwyczajowi błogosławienia ziarna, który sięga XVI wieku. – Rolnicy przynosili ziarno do kościoła, a jedną dziesiątą – tak zwaną dziesięcinę – składali na rzecz parafii. To była modlitwa dziękczynna za plony i prośba o błogosławieństwo na przyszły zasiew – tłumaczy ks. dr Ryszard Kilanowicz.

8 września symbolicznie kończono żniwa i przygotowywano się do nowego zasiewu. – Dopiero po tym dniu rozpoczynano orkę i obsiew pól zbożami ozimymi. To dlatego święto nazwano dniem Matki Bożej Siewnej – mówi liturgista, dodając, że na Podhalu do dziś używa się określenia Matka Boża Żytosiewna.

Modlitwa o plony

Prośba o błogosławieństwo ziaren była nie tylko gestem rolników, ale i modlitwą o duchowy plon w życiu wiernych. – Prosimy wtedy, aby Matka Boża była orędowniczką naszej pracy – tej na roli, ale też codziennej i duchowej. Chodzi o to, byśmy przynosili plon stokrotny w naszym życiu – podkreśla ks. dr Ryszard Kilanowicz.

Liturgista, zwraca również uwagę na fakt, że dziś obrzęd ten zachował się głównie w parafiach położonych na wsiach. – Myślę, że w środowiskach rolniczych ma on wielkie znaczenie. Szkoda, że w miastach został zmniejszony, bo przypominałby nam, że nasz chleb nie bierze się ze sklepu, ale jest owocem ciężkiej pracy i Bożego błogosławieństwa – mówi ks. dr Kilanowicz.

Publikujemy pełną treść modlitwy o błogosławieństwo plonów:

OBRZĘD BŁOGOSŁAWIEŃSTWA W ŚWIĘTO NARODZENIA NMP

Po modlitwie po Komunii celebrans może poprzedzić błogosławieństwo następującą zachętą:

Pismo Święte nie wspomina o narodzinach Maryi. Tradycja jednak przekazuje, że Jej rodzicami byli św. Anna i św. Joachim. Byli oni pobożnymi Żydami. Mimo sędziwego wieku nie mieli dziecka. W tamtych czasach uważane to było za karę za grzechy przodków. Dlatego Anna i Joachim gorliwie prosili Boga o dziecko. Bóg wysłuchał ich próśb i w nagrodę za pokładaną w Nim bezgraniczną ufność sprawił, że Anna urodziła córkę, Maryję. Nie znamy miejsca urodzenia Maryi ani też daty Jej przyjścia na ziemię. Według wszelkich dostępnych nam informacji, Maryja przyszła na świat pomiędzy 20. a 16. rokiem przed narodzeniem Pana Jezusa.

MODLITWA BŁOGOSŁAWIEŃSTWA

Po chwili modlitwy w milczeniu celebrans rozkłada ręce i wypowiada modlitwę błogosławieństwa:

Boże, Ty sprawiasz, że ziemia rodzi zboże, z którego człowiek pracą rąk przygotowuje chleb dla podtrzymania swego życia. Ty objawiłeś swoją dobroć ludowi wędrującemu przez pustynię i zsyłałeś mu mannę na pożywienie.

Twój Syn Jednorodzony nazwał siebie chlebem, który z nieba zstępuje i daje życie światu. Okazywał On swoją miłość, kiedy rozmnażał chleb na pustkowiu, aby nakarmić głodnych ludzi, a w dzień przed swoją męką dał uczniom na pokarm swoje Ciało pod postacią chleba.

Pobłogosław ✠ ten chleb, który przynosimy dzisiaj ku czci świętej Agaty, dziewicy i męczennicy, i spraw za jej wstawiennictwem, abyśmy dzieląc się tym chlebem, byli dla siebie dobrzy i z wszystkimi ludźmi żyli w jedności.

Pobłogosław ✠ tę sól, abyśmy umocnieni Twą łaską nie zrażali się nigdy trudnościami i bólem, lecz by nasza miłość hartowana w cierpieniu jak w ogniu rozgrzewała serca innych i wiodła nas do Ciebie.

Pobłogosław ✠ także tę wodę, aby przechowywana w naszych domach, chroniła nas przed ogniem i wszelkim niebezpieczeństwem. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Wszyscy: Amen.

Celebrans kropi wodą pobłogosławioną obecnych i przyniesiony przez nich chleb i sól. Następnie udziela wiernym końcowego błogosławieństwa i odsyła ich jak zwykle.