Nawiązując do tematu konferencji Prymas Polski przypomniał, że Kościół ze swej natury wezwany jest do budowania jedności. Ale, by sprostać temu zadaniu, należy najpierw odpowiedzieć na pytanie co nas łączy, a co dzieli? Przywołując wypowiedź św. Jana Pawła II, abp Polak podkreślił, że łączą nas chrześcijańskie korzenie, z których wyrastamy.

„Nie można drzewa odciąć od jego korzeni i dziwić się, że usycha” – mówił Prymas. Powołując się na św. Jana Pawła II, porównał historię Europy do wielkiej rzeki, która ma wiele dopływów, a więc także wiele różnorodnych kultur i tradycji, które ją tworzą. Jednak najgłębszy fundament jedności przyniosło Europie i przez wieki go umacniało właśnie chrześcijaństwo, ze swoją Ewangelią, ze swoim rozumieniem człowieka, z wkładem w rozwój ludów i narodów.

Następnie abp Polak podejmując problem podziałów mówił, że „dzieli nas wciąż brak duchowej jedności. Dzieli nas ten niewidzialny mur zrodzony z lęku, obaw, uprzedzeń, agresji, egoizmu i zapatrzenia w siebie. Dzieli nas to wszystko, co prowadzi do poszukiwania tylko własnych korzyści, tak często wprost kosztem innych. Dzielą nas uprzedzenia, ale nade wszystko pogłębiająca się słabość ludzkiego ducha, brak wrażliwości na człowieka, na jego godność, na ludzkie życie, święte i nienaruszalne od poczęcia aż do naturalnej śmierci. Dzieli nas więc, a raczej – jak mówił trafnie papież Franciszek – wręcz tak często zniewala panująca coraz bardziej mentalność indywidualistyczna, obojętna i egoistyczna”.

Na koniec Prymas Polski zaapelował by w tym, co nas łączy i dzieli, cierpliwie szukać jedności i do niej dążyć. Powinniśmy to czynić nie na zasadzie wynegocjowanych warunków, ale – jak apelował papież Franciszek – jedności Ducha, która zestraja wszystkie różnice. „I o taką właśnie jedność Ducha pragniemy dziś, tutaj, w tej szczególnej świątyni Centrum św. Jana Pawła II, inspirowani Jego nauczaniem, się modlić – mówił Prymas Polski.