Całun Turyński najczęściej bywa nazywany świadkiem zmartwychwstania Jezusa z Nazaretu lub właśnie najważniejszą relikwią chrześcijaństwa. Obecnie stanowi własność Stolicy Apostolskiej i jest przechowywany w jednej z kaplic turyńskiej katedry zwanej kaplicą królewską w Italii. Rzadko bywa wystawiany na widok publiczny. Jeśli chodzi o wymiary tego grobowego płótna, to ma ono 4,36 m długości i 1,10 m szerokości. W przekonaniu wiernych jest ono tym materiałem, w który Chrystus został owinięty po śmierci na krzyżu, zgodnie z żydowskimi zwyczajami pogrzebowymi, i w nim złożony przez bliskich do grobu wykutego w skale.
Na owym płótnie bardzo wyraźnie widać, najlepiej z kilkumetrowej odległości, wizerunek nagiego, dobrze zbudowanego i wysokiego mężczyzny. Jedna połowa płótna przedstawia jego odbicie z przodu, a druga - z tyłu. Już na pierwszy rzut oka widać, że przed śmiercią musiał on bardzo cierpieć, a wielokrotne badania wykazały, że musiało to być właśnie ukrzyżowanie. Widoczną postać pokrywa wiele plam i śladów o różnych kształtach. Są one ciemniejsze i bledsze, mniejsze i większe, koloru brązowawego, jaki po wielu latach przybierają plamy po krwi. Całun obecnie ma barwę zbliżoną do koloru kości słoniowej.
Reklama
Początkowo relikwia była przechowywana w Jerozolimie. Następnie, przez kilkaset lat, w Bizancjum. W roku 1357 (niektóre źródła podają datę o rok wcześniejszą) zaś wystawiono ją po raz pierwszy na widok publiczny we Francji, a w XVII wieku trafiła ona do Włoch.
Całun stał się słynny za sprawą zdjęć Secondo Pia, opublikowanych 28 maja 1898 r. Fotografie wykazały, że wizerunek tam obecny jest negatywem, którego pochodzenia nie da się racjonalnie wytłumaczyć. Dlatego też powstała nawet odrębna dziedzina wiedzy - syndonologia (od grec. słowa „sindon”, czyli „prześcieradło”, występującego w Ewangeliach). Pierwszy kongres syndonologów miał miejsce w Rzymie w 1950 r. W kolejnych latach do badań włączały się największe światowe instytucje, a z ich ramienia eksperci m.in. z Amerykańskiej Komisji Energii Atomowej.
Co się okazało? Otóż żadnej z nich nie udało się jednoznacznie odpowiedzieć, jak powstał ów cudowny wizerunek. Mało tego, nie znaleziono jakichkolwiek dowodów, by Całun Turyński był jakimś genialnym fałszerstwem, którego dokonano np. w średniowieczu. Jest zupełnie odwrotnie. Rezultaty eksperymentów potwierdzają, że to, co Całun sobą prezentuje, wykazuje niewiarygodną wręcz zgodność z danymi przekazanymi nam przez tradycję z nim związaną, historię oraz z informacjami przekazanymi na kartach Nowego Testamentu. Wszelkie zaś próby odbicia ciała ludzkiego na płótnie w taki sposób jak na Całunie, po prostu skończyły się fiaskiem, pomimo że stosowano przy tym kosmiczne wręcz technologie.
Czymże więc jest Całun? Odpowiedź nasuwa się sama.
