Wtorek, 13 maja. Dzień powszedni albo wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Fatimskiej
• Dz 11, 19-26 • Ps 87 • J 10, 22-30
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Obchodzono w Jerozolimie uroczystość Poświęcenia Świątyni. Było to w zimie. Jezus przechadzał się w świątyni, w portyku Salomona. Otoczyli Go Żydzi i mówili do Niego: «Dokąd będziesz nas trzymał w niepewności? Jeśli jesteś Mesjaszem, powiedz nam otwarcie». Rzekł do nich Jezus: «Powiedziałem wam, a nie wierzycie. Czyny, których dokonuję w imię mojego Ojca, świadczą o Mnie. Ale wy nie wierzycie, bo nie jesteście z moich owiec. Moje owce słuchają mojego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną i Ja daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki. Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy».
Reklama
Przynależność do Jezusowej trzody, do Jego owiec wynika z tego, że wsłuchujemy się w głos Pasterza. Znamy Jego głos – jego barwę, ton i to, że jest w stanie poruszyć nas do głębi, gdy usłyszymy Go w tumulcie, zgiełku i zamęcie tego światowego wrzasku. W związku z tym rodzi się pytanie: czy ja znam Jego słowa, czy potrafię je wyłapać i rozróżnić wśród tysięcy innych słów słyszanych na co dzień? Czy moją codzienną lekturą jest Jego słowo – Pismo Święte? Jest jeszcze jeden krok, który trzeba nam zrobić, by wejść w relację osobistą z Pasterzem. Istnieje niebezpieczeństwo, że ja będę posiadał wiedzę, zdolność do cytowania i posługiwania się Jego Słowem, ale nie pozwolę sobie na to, by to właśnie Słowo we mnie zamieszkało ze swoją głębią; kształtowało, karmiło mojego ducha – by uczynić mnie owcą, która żyje według tego, co mówi Pasterz. Czy znajduję czas na poznawanie Boga, poprzez poznawanie Jego słowa?
H.C.
ROZWAŻANIA NA ROK 2025 DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!: "Żyć Ewangelią 2025".
