Na wstępie Ojciec Święty przypomniał znaczenie modlitwy Jezusa w wyborze apostołów, dokonujący się w dialogu z Ojcem, aby wypełnił się Boży plan. Zauważył, że Jezus był nauczycielem i przyjacielem, zawsze gotowym cierpliwie czekać na nawrócenie ucznia. Najwyższym punktem tego cierpliwego oczekiwania jest „sieć” miłości, którą Jezus oplata Piotra. Zaznaczył, że w chwili upadku „miłość Jezusa nie ustaje, ale raczej staje się bardziej intensywna, a my znajdujemy się w centrum Jego modlitwy!”. Podkreślił, iż wielkie przełomy w misji Jezusa zawsze są poprzedzone intensywną, długotrwałą modlitwą. Dodał, że także objawienie przyszłej Bożej chwały podczas Przemienienia Pańskiego dokonało się na modlitwie, gdy Syn był zanurzony w komunii z Ojcem i w pełni zgadzał się na Jego wolę miłości, na Jego plan zbawienia.

„Jezus nie tylko chce, abyśmy modlili się tak, jak On się modli, ale zapewnia nas, że nawet jeśli nasze usiłowania modlitwy są całkowicie daremne i nieskuteczne, zawsze możemy liczyć na Jego modlitwę”- podkreślił Franciszek.

„Nawet jeśli nasze modlitwy były tylko bełkotem, jeśli były by one narażone na szwank przez chwiejną wiarę, nigdy nie możemy przestać w Niego ufać. «Nie potrafię się modlić, ale On za mnie się modli». Nasze nieśmiałe modlitwy, podtrzymywane przez modlitwę Jezusa, opierają się na skrzydłach orła i wznoszą się do nieba. Nie zapominajcie: Jezus za mnie się modli. «W tej chwili? – tak w chwili obecnej. - Czy w chwilach próby?, czy kiedy grzeszę? – Nawet w tej chwili Jezus z wielką miłością modli się za mnie»” – powiedział Ojciec Święty na zakończenie swej katechezy.